Aby móc w ogóle rozmawiać o jakiejkolwiek diecie, czy zmianie stylu życia, musimy najpierw odpowiedzieć sobie na fundamentalne pytanie — „Co powoduje, że tyjemy?”, „Czemu jesteśmy grubasami?”. Odpowiedź na to pytanie — wbrew pozorom — jest istotna dla wszystkich. I zrzucających, i tych, którzy chcą przytyć, a także dla tych — których waga jest idealna i chcą ją utrzymać.
Zaś sama odpowiedź jest dość prosta. Najbardziej fundamentalnym powodem utraty kontroli nad wagą jest zatracenie różnicy między kalorycznością posiłków a uczuciem sytości jakie one dają.
Jest rzeczą bardzo oczywistą, choć często nie zwracamy na to uwagi, że dwa posiłki, potrawy lub półprodukty (zupełnie różne lub całkiem zbliżone) mogą mieć:
- bardzo różną od siebie kaloryczność, dając jednocześnie podobne uczucie sytości,
- bardzo zbliżoną kaloryczność, dając jednocześnie uczucie głodu szybciej lub później.
Przykłady można mnożyć w nieskończoność.
Duży ekler z kawą, jak na fotografii, może mieć tyle kalorii, co porządny obiad. Różnica w uczuciu czystości nieporównywalna.
Duża paczka chipsów może mieć nawet 1500 kcal, tyle samo, co średnia-duża pizza przyrządzona na świeżo lub dwie duże pizze kupne. Po pizzy masz dość na co najmniej 2-3 godziny, po chipsach głód pojawia się najdalej w pół.
Mięso, to mięso, prawda? Czyżby? A więc:
- wołowina ma 4 g tłuszczu (127 kcal),
- wieprzowina ma 7 g tłuszczu (155 kcal), zaś
- jagnięcina… ma 19 g tłuszczu (243 kcal).
Spożywając kotlet uzyskujemy w przybliżeniu podobny poziom (i czas) sytości przy nieporównywalnie różnym wpływie na limit dziennego spożycia tłuszczu i kalorii ogólnie.
Tabliczka czekolady ma ok. 600 kcal. To tyle, co dwie bułki z masłem i wędliną lub serem.
Chleb razowy, pełnoziarnisty jest dużo trudniejszy do strawienia, uwalnia węglowodany wolniej i na stabilnym poziomie, dlatego sytość trwa dużo dłużej, a jedzący nie podlega efektowi euforii. Pieczywo pszenne (spożywane w to miejsce) przelatuje ono niemalże dosłownie przez układ pokarmowy, więc uczucie głodu pojawia się nieporównywalnie szybciej.
A o to przecież chodzi producentom i sprzedawcom, żeby sięgać po jedzenie (ergo: wydawać pieniądze) częściej i hojniej. Widział kto kiedy hamburgera w grahamce lub innej bułce razowej?
Ponadto, nagły zastrzyk czystych węglowodanów do mózgu, po spożyciu pieczywa pszennego, daje uczucie euforii (cukier jest narkotykiem!), za którym potem podświadomie tęsknimy. Dlatego, mając wybór, chętniej sięgamy (podświadomie!) po bułki pszenne zamiast po chleb razowy.
I tak by można mnożyć te przykłady na dziesiątki, jeśli nie setki…
Podstawą zbilansowanego jedzenia oraz redukcji wagi jest więc jednoczesne uwzględnianie w każdym posiłku, produkcie lub półprodukcie wszystkich trzech fundamentalnych elementów:
- dietetyka (kaloryczność, rozkład makroskładników),
- fizjologia (sytość, czas wchłaniania się makroskładników),
- psychologia (przyjemność jedzenia, nietraktowanie diety lub redukcji wagi jako kary).
Wtedy i tylko wtedy masz szanse za pełen sukces — czyli zrzucenie, przybranie lub utrzymanie wagi, które będzie jednocześnie trwałe, a nie chwilowe.